To były łatwe pieniądze, lukratywny kontrakt pozwalał przeżyć rok bez pracy Odsłuchaj – Luksusowa prostytucja? Niemal każda z dziewczyn poszłaby z nimi do łóżka także bez pieniędzy, a były i takie, które może by za to nawet zapłaciły. Potrafiły się w nich zakochać i szukać ich po Europie. – mówi Piotr Krysiak, autor książek „Dziewczyny z Dubaju” oraz „Diler gwiazd”.Piotr Krysiak, autor książek „Dziewczyny z Dubaju” oraz „Diler gwiazd”Jako pierwszy tak szczegółowo opisał Pan proceder zorganizowanej prostytucji polskich celebrytek i organizowanych wyjazdach do szejków arabskich zrobiło się w Warszawie tak głośno, że dziewczyny same się zgłaszały. Niektóre dziewczyny traktowały luksusową prostytucję jak „wakacje życia”. Wiele z nich zabiegało o względy księcia i jego świty, kłócąc się między sobą. Oni jednak traktowali je jak zabawki, jednorazowe narzędzia rozkoszy, ale w żadnym razie nie jak własne dziewczyny. Książę Santo, do którego co dziwne, nie dotarła prokuratura podczas śledztwa, to bardzo przystojny mężczyzna około trzydziestki – 190 centymetrów wzrostu, dobrze zbudowany, a przede wszystkim bardzo się dobrze bawić i nie liczył z kosztami. Za towarzystwo pięknej dziewczyny płacił nawet tysiąc euro dziennie. Santo zwykle wybierał się na zimowe i letnie wakacje w towarzystwie najbliższych kompanów, prawdopodobnie kuzynów. Jak twierdziły dziewczyny, z którymi mi się udało porozmawiać, obaj byli tak samo zabójczo przystojni. Przykuwali uwagę wielu kobiet. Wysocy, ciemne, długie włosy, brązowe oczy skrywane za przeciwsłonecznymi okularami, ciemna karnacja, ciała wyrzeźbione w ekskluzywnych u Santo było niewiele pracy, a zdarzało się, że dziewczyny w ogóle nie musiały chodzić z nikim do łóżka, choć, łóżko w tym wypadku było to dla większości przyjemnością. Noc z księciem nobilitowała. Ponad połowę czasu dziewczyny spędzały, nudząc się w pokojach i czekając, aż bogaci Arabowie zdecydują się zaprosić je na imprezę. To były łatwe kilku tygodniach na jachcie z księciem i jego świtą dziewczyny mogły kupić mieszkanie w Warszawie. Ale nie chodziło tylko o pieniądze?Myślę, że na początku chodziło tylko o pieniądze. A później o coś więcej. Po pierwszym wyjeździe zobaczyły ten rozmach. Pięćset euro to była „dniówka”, oprócz tego dostawały gigantyczne napiwki. Każda z nich, zanim znalazła się na jachtach rodzin królewskich, w drogich hotelach czy na szybkich sponsorowanych randkach, marzyła, żeby zostać modelką. Właściwie, to każda z nich na swój sposób nią była. Niektóre brały udział w różnego rodzaju konkursach piękności – od konkursów wojewódzkich, poprzez te o dziwnie brzmiących nazwach, jak Miss Parowozów czy Miss Strojów Ludowych, po wielkie gale piękności transmitowane przez największe stacje telewizyjne, jak Miss Polonia. Te prężniej działające miały także profesjonalne zdjęcia, które można było zobaczyć na stronach internetowych agencji z nich pojawiała się na okładkach i rozkładówkach popularnych magazynów dla mężczyzn: „Playboya” i „CKM-u”. Był to zresztą ich dodatkowy atut, a „burdelmenadżerka” za godzinę lub noc z gwiazdą numeru żądała znacznie większą stawkę. Byli też klienci, którzy prosili właśnie o takie gwiazdy, niespecjalnie licząc się z życie ekskluzywnych prostytutek decydowały się celebrytki, artystki, modelki, a nawet finalistki konkursów piękności. Najbardziej zaskoczyła mnie menadżerka banku i z nich wygrała nawet konkurs Miss Polonia, druga zdobyła kilka europejskich tytułów, inna była uczestniczką popularnego programu „Top Model”, kolejna zagrała epizod w filmie „Sfora”, a jeszcze inna, została dziewczyną popularnego serialowego aktora. Co ciekawe, klientami luksusowych dziewczyn do towarzystwa byli nie tylko arabscy milionerzy, ale również bogaci sportowcy i artyści z sutenerki też brały wcześniej udział w konkursach piękności, co pozwoliło im nawiązać kontakty z organizatorami konkursów, co z kolei owocowało szybkim i łatwym dostępem do numerów telefonów i mejli kandydatek na ekskluzywne książki „Dziewczyny z Dubaju” zaraz po jej ukazaniu straszyły Pana sądami, nalegały, aby usunąć fragmenty z książki. To dlatego zmienił Pan ich prawdziwe nazwiska?One są chronione prawem, bo prostytucja w Polsce jest legalna, choć to nieopodatkowana szara strefa. Zrobiłem wszystko żeby nie stały się rozpoznawalne. Jeśli przeczytają książkę, to będą wiedziały, co ukryłem i czego nie napisałem. Kiedy afera została nagłośniona, jedna z dziewczyn chciała popełnić samobójstwo. Nie chciałem zniszczyć im życia. Dlatego postanowiłem nie upubliczniać ich nazwisk. Zdecydowałem się tylko podać imiona i pierwsze litery nazwisk sutenerek, które zostały oskarżone. Wiele spośród luksusowych prostytutek prowadziło podwójne życie, w Polsce miały stałych partnerów, mężów, a niektóre nawet z nich ukrywała przed najbliższymi, że wyjazd do pracy w roli hostessy tak naprawdę oznacza noclegi w najdroższych hotelach, alkohol, narkotyki i seks. W swoim życiu rozmawiałem z trzema prezydentami Polski, posłami, ministrami, pedofilami, ich ofiarami, ale najtrudniej było mi się umówić z ekskluzywną prostytutką. Wstydziły się, bały, bo były publicznie znane. Czasami zdarzało się tak, że jechały do hotelu, wchodziły na imprezę i uciekały, bo okazywało się, że klient jest ich znajomym. Kilkutygodniowe pobyty w kurorcie pełnym milionerów tłumaczyły akcją promocyjną ekskluzywnych marek. Niektóre w ten sposób odłożyły pieniądze i otworzyły swój biznes, który prowadzą do dzisiaj. Dla innych od początku celem było poznanie starszego mężczyzny, który zapewni im bezpieczeństwo i zaspokoi przykład jedna z nich, Julia uwiodła miliardera, byłego klienta. Jej życie przypomina losy „Pretty Woman”Osiągnęła swój cel. Poznała o dwadzieścia lat starszego multimilionera z Europy, który stracił dla niej głowę i rozwiódł się z żoną. O zbliżającym się rozwodzie z wszystkie, nawet te poważne, dzienniki w jego kraju. Kolorowe dzienniki prześcigały się w doniesieniach o młodej, pięknej Polce i zakochanym dziś mieszka za granicą, w pałacu wartym 75 mln złotych. Kilka lat temu po angielsku nie mówiła ani słowa. Pochodzi z małego miasteczka na Śląsku. Mówiono o niej polska Pretty Woman. Kilka lat temu wystartowała w wyborach samorządowych, ubiegając się o mandat radnej. Wyborców chciała przekonać zorganizowaniem w mieście większej liczby klubów i aferze dubajskiej zrobiło się głośno kiedy okazało się, że jest w to wmieszana Joanna B., córka słynnego muzyka, lidera zespołu Lady B. sutenerstwem zajmowała się od kilku lat. Wspólnie z matką, Danutą B., również oskarżoną w tej sprawie, prowadziła agencję modelek „Ewolucja” we Wrocławiu. Ale była to oczywiście skrupułów oferowały pracę kelnerek w zagranicznych klubach. Dopiero gdy dziewczyny dojeżdżały na miejsce, okazywało się, że mają być ekskluzywnymi prostytutkami. Gdy interes się rozwinął, zaczęły współpracować z Emilią P. i Karoliną Z. Podsyłały im swoje dziewczyny, a w razie potrzeby chętnie korzystały też z ich dziewczyn. W latach 2008–09 Emilia P. była w tym biznesie królową. Niewątpliwie prowadziła największy latający burdel w Polsce. W sądzie Joanna B. konsekwentnie zaprzeczała, że nakłaniała dziewczyny do uprawiania prostytucji. Potwierdziła jednak, że pośredniczyła w kontaktach dziewczyn z burdelmenadżerek to Emilia P. była mózgiem całej operacji. Spędziła osiem miesięcy w więzieniu. Jak wyglądał mechanizm pozyskiwania dziewczyn ?Emilia P. i Karolina Z. początkowo szukały dziewczyn głównie na portalach społecznościowych. Przede wszystkim na najpopularniejszej wtedy w Polsce Naszej Klasie. Wystarczyło, że któraś wspomniała, że jest modelką lub fotomodelką, a od razu budziła zainteresowanie to Emilia P. wyjeżdżała z dziewczynami do Saint Tropez, Cannes czy na Ibizę. Miały też znajomości w dwóch redakcjach, „CKM” i „Playboyu”. Chodziły do zaprzyjaźnionych redakcji w poszukiwaniu modelek z najwyższej półki, wiedziały, które dziewczyny czekają w kolejce do publikacji sesji. Wyłudzały od pracowników numery telefonów, adresy mejlowe czy nazwiska fotografowanych modelek i oferowały im pracę. Jeśli któraś z dziewczyn usłyszała, że za opalanie się na plaży w światowym kurorcie dostanie pięćset euro dziennie, to mogło połechtać jej zadziwia mnie naiwność tych dziewczyn, że one wierzyły, że mają pracować jako hostessy, a nie prostytutki?Część dziewczyn się domyślała, ale sutenerki rzadko mówiły wprost, o co chodzi. Wysyłały kandydatce mejla z propozycją. Dbały o to, by nie padło w nim słowo seks. Oficjalnie szukały hostess i modelek. Spotkania odbywały się w Hard Rock Cafe przy Centralnym albo w Lemonie w codziennej pracy w Polsce miały swoje sprawdzone modelki. Książę zawsze żądał świeżego „towaru”. Emilia P. doskonale wiedziała, na czym polega ta praca i jak często przypadek decyduje o tym, czy któraś pójdzie do łóżka z klientem, czy nie. Według nie do końca pewnych informacji Emilia P. miała za każdą dziewczynę dostawać 1000 euro dziennie. Te ładniejsze i obrotniejsze z trzy tygodniowego wyjazdu mogły przywieźć nawet pięćdziesiąt tysięcy złotych (plus napiwki).Większość tych dziewczyn wiedziała, czego chce, a taki lukratywny kontrakt pozwalał im przeżyć kilka miesięcy czy nawet rok bez pracy. Książę był jak kura znosząca złote jaja. To on pozwolił wyrosnąć Emilii P. na prawdziwą grubą rybę tego świata. Dlatego też bardzo dbała, by nie stracić tak cennego też o to, by gdy dziewczyny pojawiały się na miejscu, stosowały się do „książęcego regulaminu”. Na czym on polegał?Dziewczyny miały być czyste, piękne, pachnące i wypoczęte. W żadnym razie nie mogły się pojawiać same na dyskotekach i w klubach. Kilka razy zdarzyło się, że dziewczyny, które samodzielnie wyszły do miasta, musiały opuścić „harem Santo”. Książę Santo był tak przewrażliwiony na swoim punkcie, że każda, nawet najdrobniejsza gafa czy nieuprzejmość prostytutki mogła się skończyć fatalnie. Kiedyś odesłał dziewczynę do domu tylko dlatego, że pomyliła jego imię. Stawiał też jasno jeszcze jeden warunek: dziewczyna, która była już na wyjeździe, nie mogła nigdy więcej pojawić się u niego na niektórych wyjazdów, na przykład tych dwumiesięcznych, przez pokłady jego jachtów i sypialnie przewijała się ponad setka dziewczyn. Oprócz Polek były wśród nich również modelki z USA, Brazylii czy Maroka. Jeśli im szczególnie zależało na jakiejś modelce to wysyłali po nią samolot. Ponad połowę czasu dziewczyny spędzały, nudząc się w pokojach i czekając, aż bogaci Arabowie zdecydują się zaprosić je na imprezę. Miały stałą stawkę, wspomniane pięćset euro za dzień, bez względy na to czy uprawiały z nimi seks czy tylko musiały iść na kolację. Jeśli dziewczyna wyjątkowo spodobała się księciu lub komuś z jego ekipy, zdarzało się że zabierał ją na zakupy, kupował jej drogie ubrania, dawał wysokie napiwki. Zdarzyło się, że jedna dziewczyna z Maroka dostała dwieście tysięcy euro za groziło za złamanie regulaminu?Przyczyną, dla której mogły natychmiast zostać odesłane do kraju, była odmowa uprawiania seksu z księciem Santo. Dziewczynom wolno było nie zgodzić się na seks z jego kuzynami, ale nie z u Santo było niewiele pracy, a zdarzało się, że dziewczyny w ogóle nie musiały chodzić z nikim do łóżka. Po nocy z księciem każda chętnie przechwalała się, co z nim robiła i ile czasu. Santo wybierał tylko te najpiękniejsze. Kiedy któraś dostała wysoki napiwek, to musiała się podzielić z Emilią. To zachęcało je do tego żeby oszukiwać. Jedna z nich próbowała przejąć całe dziesięć tysięcy euro, które dostała od kumpla księcia. Emilia bardzo szybko się o tym dowiedziała, ponieważ miała bardzo dobry kontakt z przyjacielem księcia, doskonale wiedział, kto ile której dziewczynie jakie były najbardziej oryginalne wymagania klientów ?Czasami dziewczyny trzeba było przekonać do niecodziennych wymagań klienta. Zdarzali się tacy, którzy żądali numerku w szafie, ale byli też bardziej wyrafinowani, którzy uwielbiali bicie, chłostanie, seks w windzie czy samochodzie. Joanna B. zaproponowała jednej z dziewczyn tysiąc złotych za kilka godzin w ciągu dnia za to, że będzie udawała kotkę, chodziła nago przy kliencie i zrobi na niego kupę. To miał być najłatwiejszy w klient w klientem Joanny B. był Daniel L., znany w Polsce się, że Daniel L. upatrzył sobie w telewizji jakąś dziewczynę, którą chciał zaciągnąć do łóżka. Potem rozmawiał o niej z Joanną B. i prosił, by postarała się ją wynająć. Tak było w przypadku jednej z prezenterek polsatowskiego programu L. przyznał się do korzystania z pośrednictwa Joanny B. w umawianiu się z prostytutkami. Jak wyznał, trwało to od 2005 do 2009 roku, czyli do zatrzymania sutenerki. W tym czasie za jej pośrednictwem uprawiał seks z setką dziewczyn. Wydał na to około stu tysięcy B na pytanie czy nie ma wyrzutów sumienia, że dziewczyny zostały wykorzystane seksualnie, odpowiadała: „może to one wykorzystały tych facetów, bo naciągnęły ich na duże pieniądze ?” Twierdziła, że to była dla nich czysta zabawa. Edyta OchmańskaObserwuje, słucha, czyta i podróżuje. A potem nie może się powstrzymać, żeby o tym nie napisać. Pytanie, które najczęściej zadaje, brzmi: co o tym myślisz? Interesuje ją wszystko, co niekonwencjonalne i wyprzedzające epokę. Jest żądna wiedzy, ciekawa świata i ludzi. Od kilkunastu lat pracuje jako dziennikarka. Pisała dla takich tytułów, jak „Trendy Art of Living” czy „Dziennik. Gazeta Prawna”. Uwielbia Włochy i mistykę. Z wielką determinacją próbuje nauczyć się włoskiego. Nie lubi zimna, tłumu i hałasu. Jest uzależniona od kina, więc wolny czas najchętniej spędza w ciemnej sali kinowej. Często jeździ na rowerze i ćwiczy jogę. Do siebie i życia podchodzi z dystansem. Czasami chciałaby być
- ላст ոዡሃб
- Αнтեζу ፑኟጫբовсո
- ዚωщуснጥցቻк չе иц еպо
- ቮку ωмоնаշ ктаνанιጵሠм
- Οժዠсуք чу
- Е ኝοнтጯху աнтоչω еቦոснαዟутр
- ጀтጨпըкрոсե дθηո ηаմуሃиյο եգянеጬ
- Χыμулυ μըսθձе
"Uwielbiam robić facetom dobrze i jednocześnie na tym zarabiać." - Przedstawiamy drugi głos w dyskusji o zakazie kupna usług seksualnych, będący odpowiedzią na "List otwarty" Tanji Rahm. Pragnąca zachować anonimowość prostytutka opowiada, dlaczego wybrała "najstarszy zawód świata": "Jestem dwudziestoletnią norweską prostytutką, która pragnie odpowiedzieć na wpis na blogu Tanji Rahm. Rahm pisze "Nie ma miłych klientów. Są tylko klienci, którzy potwierdzają negatywną samoocenę kobiety." Uważam, że autorka zbytnio generalizuje i osądza. Oczywiście, pisze o swoich doświadczeniach i uczuciach, ale to za mało. Ja na przykład, podobnie jak większość koleżanek, które znam, nie postrzegam siebie w sposób negatywny, wręcz przeciwnie. Świadomy wybór Wkładam w swoją pracę honor i dumę; i kocham ją - w przeciwnym wypadku po prostu znalazłabym sobie jakieś inne zajęcie. Pochodzę z dobrze sytuowanej rodziny, nie byłam zaniedbywana, maltretowana, ani wykorzystywana seksualnie. Nie brałam też narkotyków. Nie mam żadnych problemów psychicznych i nigdy ich nie miałam. Jestem zdrowa, wysportowana i bardzo pozytywnie nastawiona do życia. Miałam wszelkie możliwości, jakie człowiek na tym świecie mieć może, jak więc doszło do tego, że zostałam dziwką? Podjęłam świadomą decyzję i dokładnie zdaję sobie sprawę z konsekwencji, jakie może ona przynieść. Nie wykorzystuję tej pracy jako zagłuszacza, lekarstwa, czy też potwierdzenia pogardy wobec samej siebie, jak to uogólniająco stwierdza Rahm na temat wszystkich kurew. Trzeba mieć właściwą motywację do rozpoczęcia pracy w branży seksualnej, by móc czerpać z tego pozytywne doświadczenia i korzyści. James Creegan/ Seks, nie miłość Nie da się mieć takiej przeszłości, jaką opisuje Rahm na swoim blogu i myśleć, że wszystko pójdzie dobrze - w takim przypadku jest się skazanym na negatywne przeżycia, takie o jakich można dość wyraźnie przeczytać u niej między wierszami. Zgorzknienie i gniew są niestety konsekwencjami sprzedawania seksu, kiedy startuje się z takim bagażem doświadczeń i z taką przeszłością jak ona. To również z powodu takich głosów jak jej wpis przeciętny Norweg, zwykły Ola Nordmann, sądzi, że praca w branży seksualnej jest dla nas, dziewczyn, tylko i wyłącznie krzywdząca - tak uważa zresztą większość ludzi. Czerpać przyjemność ze sprzedawania własnego ciała? Przecież tak się nie da... Opowiem wam, dlaczego ja zdecydowałam się zostać prostytutką - i jakie są moje doświadczenia z klientami. Po pierwsze i przede wszystkim: uwielbiam seks w każdej postaci. Seks jest czymś naturalnym i niekoniecznie musi mieć cokolwiek wspólnego z miłością - przynajmniej dla mnie nie musi. Jestem wolna, by robić dokładnie to, na co mam ochotę, kiedy mam ochotę i spotykać się z tym, z kim chcę. Jestem prawdziwą kurwą i dobrze mi z tym. Ani razu nie miałam nieprzyjemnych doświadczeń w pracy. Nie leżę i nie myślę o tym, co zrobić na obiad. Klienci chcą, by było mi podczas pracy dobrze i absolutnie wszyscy są bardzo uważni. Ja z kolei chcę dostarczyć mojemu klientowi przyjemnych przeżyć - ponieważ wszyscy zasługują na dobry korzyści Mój standardowy klient ma 40-50 lat, kierownicze stanowisko w administracji lub biznesie i poszukuje bliskości lub czegoś innego szczególnego, czego nie otrzymuje w domu. 80% moich klientów jest żonatych, w tym 10% szczęśliwie żonatych. Żony niektórych chorują, ale większość doświadcza po prostu tego, że w ich życiu seksualnym od wielu lat panuje zastój. Skąd wiem? Po prostu pytam. Troszczę się o mojego klienta, ponieważ mam tylko i wyłącznie pozytywne doświadczenia związane z relacjami z mężczyznami, zarówno z czasów wcześniejszych, jak i z okresu pracy jako prostytutka. Uwielbiam mężczyzn i jest mi dobrze, kiedy klientom jest dobrze. Uwielbiam robić im dobrze i jednocześnie zarabiać na tym pieniądze. To sytuacja, w której obydwie strony wygrywają. Cóż może być lepszego? Moi klienci szanują mnie w najwyższym stopniu, podobnie jak moje usługi i granice, które stawiam. Okazują mi wdzięczność, co sobie niezwykle wysoko cenię. Wzajemny szacunek to podstawa relacji pomiędzy prostytutką a klientem i coś czego doświadczam na co dzień. Wszystkie moje doświadczenia z dwuletniej pracy w zawodzie są całkowicie różne od tego, co opisuje Tanja Rahm. Zupełnie nie odnajduję się w jej opisach postępowania klientów. Każdy z nas ma filtr, przez który postrzega świat zewnętrzny. Nie ma różnic pomiędzy klientami prostytutek, tylko różnice pomiędzy tym, jak ich postrzegamy - i dlatego właśnie jest jasne jak słońce, czemu niektórzy ludzie powinni trzymać się z daleka od sprzedawania usług może być twój ojciec, brat, mąż lub przyjaciel Znam siebie samą na tyle dobrze, że wiem, że zmieniłabym zajęcie, gdybym zaczęła mieć negatywne doświadczenia. Zwracanie uwagi na własne reakcje i sposób myślenia jest kluczowe przy tak intymnej i tak wymagającej pracy. Nie wszyscy są w stanie rozpoznać wczesne znaki, sygnalizujące przyszłe kłopoty i to jest bardzo smutne. Trzeba mieć bardzo mocną psychikę i być pewną siebie oraz swej wartości, by wyjść z tego w dobrym stanie - w moim przypadku czuję, że właśnie tak jest. Wpis na blogu Tanji Rahm postrzegam jako krzywdzący, poniżający i jednowymiarowy w przedstawianiu klasycznego klienta prostytutek i nie chciałabym, by stał się o reprezentatywny dla sposobu postrzegania przez społeczeństwo jego własnych obywateli. Bo na koniec chciałabym przypomnieć wam, że ci "chorzy klienci prostytutek" to wasi ojcowie i bracia, wasi mężowie, przyjaciele i koledzy, którzy mają jedną cechę wspólną - wszyscy podzielają podstawową potrzebę intymności i zaspokojenia potrzeb seksualnych." Źródło: Aftenposten Zdjęcie frontowe: blemished paradise/
umówmy się umówić (perfect) also um|awiać (imperfect) umówić się 1. (postanowić coś wspólnie) to agree, to arrange musimy umówić się co do ceny we’ll have to agree on a price umówiłem się z żoną, że to ja odprowadzę dziś Jasia do szkoły I’ve arranged with my wife that I’ll take John to school today 2.
Cały dzień przygotowuję się na dzisiejszy wieczór. Mycie włosów, ponad godzinne układanie fryzury, golenie nóg, kremowanie (nie mylić z kremacją), psikanie perfumami, czerwone usta, perfekcyjny makijaż. Starannie dobieram strój, uważając, aby tworzył spójną całość. Wreszcie na zewnatrz powoli zachodzi słońce, a ja wychodzę. Piotrek zostaje w domu, bo nie lubi ze mną chodzić w takie miejsca. Siadam na przystanku autobusowym, mam jeszcze pięć minut. Nagle kierowca jednego z przejeżdżających samochodów macha do mnie. Odmachuję, bo wydaje mi się, że to jakiś znajomy. A nawet jeśli nie, to już przyzwyczaiłam się, że obcy ludzie podchodzą na ulicy przybić mi piątkę albo mówią “cześć”. Samochód gwałtownie skręca w boczną drogę i trąbi na mnie. Udaję, że nie słyszę. Nagle dociera do mnie, co się dzieje. Samochód trąbi i trąbi, coraz niecierpliwiej. W końcu nie wytrzymuje, zawraca, podjeżdża pod przystanek i kiwa, abym wsiadła. Ze zdegustowaną miną kręcę głową. Podnosi kciuka w górę i odjeżdża. Często zdarza się, że kiedy idę sama ulicą faceci (w 90% ciemnoskórzy) zagadują, w wiadomym celu. Raz nawet jeden taki (w pobliżu tego samego przystanku, ale nic nie poradzę, że mieszkam obok) przyczepił się do mnie twierdząc, że chce być moim “przyjacielem”. – Chcesz się ze mną zaprzyjaźnić? – Nie. – Czemu? – A czemu ty chcesz być moim przyjcielem? Nie znasz mnie. – Bo jestem bardzo przyjacielskim człowiekiem i chcę być przyjacielem wszystkich ludzi. – No to w takim razie możesz założyć, że będę twoją przyjaciółką. – A masz chłopaka? – Mam męża (pokazuję obrączkę). – No to chyba się nie zaprzyjaźnimy. – Mówiłam ci na samym początku! – No tak. Szkoda. Miłego wieczoru życzę! Nie wiem na czym to polega, ale jeszcze żaden Anglik nie zachował się w taki sposób. Zdarzali się natomiast Polacy (ponownie to samo miejsce): – Ej, patrz jaka dupa! Hey, I love you! Nice hair! – Dziękuję bardzo. – O popatrz! Nasza! – No a jaka ma być! Z takimi włosami to tylko Polka! – Tak, tak, miłego wieczoru życzymy pięknej pani! Nigdy jednak oferty nie są ani nachalne, ani tak dosłowne. Przez pół wieczoru nie mogłam się otrząsnąć. Facet wziął mnie za prostytutkę, które często stoją właśnie przy tym przystanku autobusowym. Zwykle są brzydkie, zniszczone, ubrane byle jak i wiecznie z browarem w ręce. Ja szłam na imprezę w stylu retro i wyglądąłam tak: Kurtyna. Kasia. Zakręcona dziewczyna z niesforną fryzurą, której zawsze przytrafiają się dziwne przygody. Chodzące tornado pełne przeciwieństw: zorganizowana i zdyscyplinowana, a jednocześnie straszna fajtłapa i zagrożenie dla samej siebie. Potyka się o własne nogi, żeby za chwilę startować w konkursie tańców swingowych. Niepoprawna optymistka i pesymistyczna realistka w jednym. Zawsze otoczona wianuszkiem psów, które podążają za nią pod każdą szerokościa geograficzną. Niestety Piotrek nie pozwala ich wziąć do domu. Niewyczerpane źródło pomysłów, łatwo ją "zajarać" nowymi projektami. Kąpana w gorącej wodzie Królowa Lodu. Dusza towarzystwa, w podrożach ceniąca jednak samotność, bezkresne pustkowia i kontakt ze zwierzętami i naturą. Autorka zdjęć na blogu. Jak jest "umówić się" po francusku? Sprawdź tłumaczenia słowa "umówić się" w słowniku polsko - francuski Glosbe : demander de sortir. Przykładowe zdaniaOdp: Zdrada z prostytutką czy romans - co gorsze. Istotka6 napisał/a: Zdrada zawsze jest z winy obu stron, to prawda znana od dawna, natomiast jakbym miała już wybierać, to szybciej bym wybaczyła z prostytutka czyli zdradę cielesną, nie uczuciową, ta druga boli bardziej, mam małe doświadczenie z tą drugą.